Eerste week in het warme Kenya
Door: Simon
Blijf op de hoogte en volg Simon
09 Februari 2015 | Kenia, Bomet
Ha familie en vrienden,
Hier het eerste bericht van mijn kant, heeft misschien even geduurd maar ik werd genoeg vermaakt afgelopen week!
Even een kort verslag van alle dingen die deze week zijn gebeurd ;)
Na vrijdag (de 30e) met een uur of 2 vertraging van Schiphol te zijn vertrokken kwam ik laat aan in Nairobi. Sammy had daar al een taxichauffeur klaar staan die dus ook dezelfde 2uur had zitten wachten. Gelukkig maakte dat niet zoveel uit en na de spullen in te hebben geladen konden we vertrekken richting Ngong, dat is een buitenwijk van Nairobi waar Sammy met zijn vrouw Betty en 2 zoontjes woont. Sammy is de gastheer geweest voor de tijd dat André en Martin in Kenya waren en was ook hartelijk en open om mij te ontvangen. Toen ik om half 1 bij zijn huis aan kwam stond hij nog op me te wachten en was het eigenlijk gelijk vertrouwd. Het is een man die houdt van lachen en heeft dan ook nonstop een lach op zijn gezicht. Omdat het al laat was werd het bed snel opgezocht.
De volgende dag zijn we met de familie voor een lunch naar Olite Pes gereden. Dat is een schitterend picknick park met overzicht over Nairobi en de Ngong hills! Als het goed is, is dat de eerste foto die is bijgevoegd.
Smiddags had ik een afspraak met Esther, zij werkt in Nairobi voor het stagebedrijf (Mara Farming). Dit was meteen gezellig, ze is erg hartelijk en staat open me te helpen bij alles wat geregeld moet worden. Ze kon me een hoop vertellen over het bedrijf en over alles wat ik kon verwachten op de farm. Daarnaast hebben we ook nog voetbal gekeken, jaja ze zijn hier enorm fan van de engelse Premier League haha!
Bij terugkomst in het huis van Sammy hebben we zo'n 1,5 uur met z'n allen gezongen. Dat was echt gaaf! Gewoon het idee dat ze overal dezelfde christelijke muziek kennen en je dus met z'n allen het geloof deelt is heel mooi! De zondag ging ik dan ook mee met ze naar de kerk. Haha, dat is compleet anders dan in Nederland, wat ik op zich al had verwacht. Een tent vol met 5000 mensen die daar staan te swingen en te worshippen. De preek is vrij beladen en daarbij lopen de emoties hoog op. Stemverheffingen kennen ze nauwelijks, want het wordt nagenoeg allemaal schreeuwend gedaan ;)
Al met al duurde de dienst 2,5 uur waarna er al snel afscheid van Sammy genomen moest worden om op weg te gaan met Esther naar Bomet. Deze trip zou volgens Esther 2,5 uur duren, dit werden er 5,5. Onder andere omdat we moesten wachten op Benard (Ben) en zijn chauffeur van SNV (een organisatie die zich binnen het project vooral richt op het verbeteren van de positie van smallholder farmers met betrekking tot toegang tot de afzetmarkt). Het laatste stuk reed ook Kennedy mee. Kennedy is de verantwoordelijke voor MaMaSe binnen Mara Farming en is dus ook altijd rondom de farm te vinden. Het is echt een aardige man, heeft een hele hoop humor en dat mag ik wel :)
In Bomet (foto) heb ik de afgelopen week een training gevolgd voor lokale voorzitters van waterschappen (Rural Water Users Associations) en voorzitters van boerencooperaties. Dit was vooral gericht op het bevorderen, verbeteren en inzichtelijk maken van het farm management. Er wordt hier namelijk niet bijgehouden wat er aan inputs wordt verbruikt en daarom zegt de output (opbrengst/oogst) ook niet zoveel over hoe een farm presteert. We verbleven afgelopen week in een luxe hotel, dat van alle gemakken was voorzien (eenpersoonskamer, balkon, douche, wc en Wifi).
Op vrijdag zijn we vanaf Bomet teruggereden naar Mulot (de plaats van de farm). Hier ben ik kort over de farm heengereden en werden kort de tenten geshowd waarin ik zou slapen. Naja tenten.. die hadden ze nog niet opgezet en lagen rommelig in een hoekje. Ze waren oud en versleten en eigenlijk had niemand zin om ze op te zetten. Daarom werd besloten me naar het guesthouse van de farm te brengen..WAUW! Werkelijk.. Het is een huis dat tussen de grote pivot irrigatiesystemen van de farm in zit, middenin in de bushbush. Het is omringd door een tuin, met koeien mooie vogels en een vaste tuinman. Voor snachts is er een security guard die het huis bewaakt tegen indringers. Het huis heeft twee slaapkamers, waarvan de ene een walhalla is! Verder heeft het een grote huiskamer, een plek om me in een teil te wassen (er is ook een bad, maar dat is niet ideaal omdat de rook van de houtketel de badkamer binnenkomt), en een afgelegen keuken om te koken. (Zie foto's voor een idee). De natuur hier is erg droog, daarom is er ook weinig te grazen voor de koeien en ziet alles er een beetje slapjes uit. Droogte is hier echt een probleem. Het heeft sinds eind december niet meer geregend, de rivier staat op een verschrikkelijk laag punt en de maïs staat er maar een beetje verschrompeld bij. Er is te weinig druk om te irrigeren. Daarom zijn ze genoodzaakt om middenop de dag te irrigeren omdat ze anders te weinig tijd hebben. De pivotarm, die zo'n 100 meter lang is, kan dus maar gedeeltelijk aan staan en dit gevaarte kan slechts heel sloom over het veld heen rijden. Dus als er savonds aan het eerste kwart van het veld water gegeven moet worden en vervolgens aan het 3e kwart, dan duurt het veel te lang voordat de pivot die halve cirkel heeft gemaakt.
Goed, dat was eigenlijk wel de afgelopen week. Komende week staat op de planning om de farm wat beter te bezichtigen. Schema's en kaarten in te zien van de farm en het onderzoek langzaam op te gaan zetten. Ook gaan we op zoek naar een motor. Het is namelijk erg onhandig steeds afhankelijk te moeten zijn van mensen die me ophalen of steeds te moeten onderhandelen met een random motordriver over een prijs (ze zijn hier al snel geneigd goed geld te vragen aan een blanke).
Ik kan me tot nu toe goed vermaken en geniet nu eigenlijk van de momenten alleen, dat ik even rust heb en niet swahili hoef aan te horen. Het is erg irritant dat ik die taal niet spreek, terwijl daar toch 90% van de onderlinge gesprekken in gevoerd worden. Ik probeer dan ook zoveel mogelijk woorden op te schrijven en het te leren.. Tijdens de training waren er veel locals die me daarbij wilden helpen, binnen de farm is er tot nu toe jammer genoeg nog niet echt iemand. Hopelijk komt dat nog, dat zou alles een stuk makkelijker maken!
Hopelijk heb ik jullie wat bijgepraat en krijgen jullie een idee van wat er allemaal beleefd wordt!
Daarnaast hoop ik dat het met jullie ook goed gaat en dat jullie nog niet zijn ingesneeuwd :)!
Een hele hartelijke groet vanuit een aangenaam Kenya,
Simon
Hier het eerste bericht van mijn kant, heeft misschien even geduurd maar ik werd genoeg vermaakt afgelopen week!
Even een kort verslag van alle dingen die deze week zijn gebeurd ;)
Na vrijdag (de 30e) met een uur of 2 vertraging van Schiphol te zijn vertrokken kwam ik laat aan in Nairobi. Sammy had daar al een taxichauffeur klaar staan die dus ook dezelfde 2uur had zitten wachten. Gelukkig maakte dat niet zoveel uit en na de spullen in te hebben geladen konden we vertrekken richting Ngong, dat is een buitenwijk van Nairobi waar Sammy met zijn vrouw Betty en 2 zoontjes woont. Sammy is de gastheer geweest voor de tijd dat André en Martin in Kenya waren en was ook hartelijk en open om mij te ontvangen. Toen ik om half 1 bij zijn huis aan kwam stond hij nog op me te wachten en was het eigenlijk gelijk vertrouwd. Het is een man die houdt van lachen en heeft dan ook nonstop een lach op zijn gezicht. Omdat het al laat was werd het bed snel opgezocht.
De volgende dag zijn we met de familie voor een lunch naar Olite Pes gereden. Dat is een schitterend picknick park met overzicht over Nairobi en de Ngong hills! Als het goed is, is dat de eerste foto die is bijgevoegd.
Smiddags had ik een afspraak met Esther, zij werkt in Nairobi voor het stagebedrijf (Mara Farming). Dit was meteen gezellig, ze is erg hartelijk en staat open me te helpen bij alles wat geregeld moet worden. Ze kon me een hoop vertellen over het bedrijf en over alles wat ik kon verwachten op de farm. Daarnaast hebben we ook nog voetbal gekeken, jaja ze zijn hier enorm fan van de engelse Premier League haha!
Bij terugkomst in het huis van Sammy hebben we zo'n 1,5 uur met z'n allen gezongen. Dat was echt gaaf! Gewoon het idee dat ze overal dezelfde christelijke muziek kennen en je dus met z'n allen het geloof deelt is heel mooi! De zondag ging ik dan ook mee met ze naar de kerk. Haha, dat is compleet anders dan in Nederland, wat ik op zich al had verwacht. Een tent vol met 5000 mensen die daar staan te swingen en te worshippen. De preek is vrij beladen en daarbij lopen de emoties hoog op. Stemverheffingen kennen ze nauwelijks, want het wordt nagenoeg allemaal schreeuwend gedaan ;)
Al met al duurde de dienst 2,5 uur waarna er al snel afscheid van Sammy genomen moest worden om op weg te gaan met Esther naar Bomet. Deze trip zou volgens Esther 2,5 uur duren, dit werden er 5,5. Onder andere omdat we moesten wachten op Benard (Ben) en zijn chauffeur van SNV (een organisatie die zich binnen het project vooral richt op het verbeteren van de positie van smallholder farmers met betrekking tot toegang tot de afzetmarkt). Het laatste stuk reed ook Kennedy mee. Kennedy is de verantwoordelijke voor MaMaSe binnen Mara Farming en is dus ook altijd rondom de farm te vinden. Het is echt een aardige man, heeft een hele hoop humor en dat mag ik wel :)
In Bomet (foto) heb ik de afgelopen week een training gevolgd voor lokale voorzitters van waterschappen (Rural Water Users Associations) en voorzitters van boerencooperaties. Dit was vooral gericht op het bevorderen, verbeteren en inzichtelijk maken van het farm management. Er wordt hier namelijk niet bijgehouden wat er aan inputs wordt verbruikt en daarom zegt de output (opbrengst/oogst) ook niet zoveel over hoe een farm presteert. We verbleven afgelopen week in een luxe hotel, dat van alle gemakken was voorzien (eenpersoonskamer, balkon, douche, wc en Wifi).
Op vrijdag zijn we vanaf Bomet teruggereden naar Mulot (de plaats van de farm). Hier ben ik kort over de farm heengereden en werden kort de tenten geshowd waarin ik zou slapen. Naja tenten.. die hadden ze nog niet opgezet en lagen rommelig in een hoekje. Ze waren oud en versleten en eigenlijk had niemand zin om ze op te zetten. Daarom werd besloten me naar het guesthouse van de farm te brengen..WAUW! Werkelijk.. Het is een huis dat tussen de grote pivot irrigatiesystemen van de farm in zit, middenin in de bushbush. Het is omringd door een tuin, met koeien mooie vogels en een vaste tuinman. Voor snachts is er een security guard die het huis bewaakt tegen indringers. Het huis heeft twee slaapkamers, waarvan de ene een walhalla is! Verder heeft het een grote huiskamer, een plek om me in een teil te wassen (er is ook een bad, maar dat is niet ideaal omdat de rook van de houtketel de badkamer binnenkomt), en een afgelegen keuken om te koken. (Zie foto's voor een idee). De natuur hier is erg droog, daarom is er ook weinig te grazen voor de koeien en ziet alles er een beetje slapjes uit. Droogte is hier echt een probleem. Het heeft sinds eind december niet meer geregend, de rivier staat op een verschrikkelijk laag punt en de maïs staat er maar een beetje verschrompeld bij. Er is te weinig druk om te irrigeren. Daarom zijn ze genoodzaakt om middenop de dag te irrigeren omdat ze anders te weinig tijd hebben. De pivotarm, die zo'n 100 meter lang is, kan dus maar gedeeltelijk aan staan en dit gevaarte kan slechts heel sloom over het veld heen rijden. Dus als er savonds aan het eerste kwart van het veld water gegeven moet worden en vervolgens aan het 3e kwart, dan duurt het veel te lang voordat de pivot die halve cirkel heeft gemaakt.
Goed, dat was eigenlijk wel de afgelopen week. Komende week staat op de planning om de farm wat beter te bezichtigen. Schema's en kaarten in te zien van de farm en het onderzoek langzaam op te gaan zetten. Ook gaan we op zoek naar een motor. Het is namelijk erg onhandig steeds afhankelijk te moeten zijn van mensen die me ophalen of steeds te moeten onderhandelen met een random motordriver over een prijs (ze zijn hier al snel geneigd goed geld te vragen aan een blanke).
Ik kan me tot nu toe goed vermaken en geniet nu eigenlijk van de momenten alleen, dat ik even rust heb en niet swahili hoef aan te horen. Het is erg irritant dat ik die taal niet spreek, terwijl daar toch 90% van de onderlinge gesprekken in gevoerd worden. Ik probeer dan ook zoveel mogelijk woorden op te schrijven en het te leren.. Tijdens de training waren er veel locals die me daarbij wilden helpen, binnen de farm is er tot nu toe jammer genoeg nog niet echt iemand. Hopelijk komt dat nog, dat zou alles een stuk makkelijker maken!
Hopelijk heb ik jullie wat bijgepraat en krijgen jullie een idee van wat er allemaal beleefd wordt!
Daarnaast hoop ik dat het met jullie ook goed gaat en dat jullie nog niet zijn ingesneeuwd :)!
Een hele hartelijke groet vanuit een aangenaam Kenya,
Simon
-
09 Februari 2015 - 12:53
Guido:
Tof dat je het naar je zin hebt. Heel veel succes de komende weken. En die foto's komen er de volgende keer wel bij ;-)?
